од Ванчо Полазаревски

Паторот Патко
ја виде патката Ратка
со друг како
по барата плови,
му се слоши, падна болен,
беше за нигде никаде,
ко да е шеќер солен.
На лекар отиде со трчаница,
овој го прегледуваше,
без брзаница
и тоа цел ден,
му рече: – Здрав си ко дрен.
Потоа ѕирна кон барата
ја виде патка Ратка
со друг во прошетка кратка,
се штрекна и рече гласно
оти сѐ ко ден му беше јасно:
– Здрав си, но да се признае мора
страдаш од т.н. паткина љубомора.
Затоа ќе ти препишам лек:
– Пречекај ја на другиот брег,
таа твоја патка Ратка,
и, како ништо да не било,
речи ѝ: – Ова што те гледам
е нешто, на цел свет – најмило.

---

Илустрација: Алексеј Костовски

---

Песна од стихозбирката „Баба Рога вежба јога“, во издание на Чудна шума

---

Од истиот автор: