од Ванчо Полазаревски

Медо ми нуди
круша медена:
- Земи ја, вели,
заради тебе
не е изедена.
Рака само
треба да пружам,
и веќе со зрели
малини се дружам.
Јаготка, црвена жар,
драгоцен е дар,
од заспан еден,
мал цар.
Јаболко црвено,
стои како здрвено,
од мене ако не е изедено,
тешко ќе било навредено.
И, ете, сега
знаете зошто
не сум ниска?
Со овошјето
сум многу блиска.

---

Илустрација: Наташа Костовска

---

Од истиот автор: